நீண்ட தோல்வி

உபயம் jenaleenardella.com

'நான் பந்தன்னாவுக்கு எதிராக என் சுவாசத்தை மணக்க முடியும். தூசி நிறைந்த காற்றிலிருந்து என்னைப் பாதுகாக்க நான் அதை என் வாய்க்கு மேல் முயற்சித்தேன், ஆனால் என் தொண்டை அதை சுவாசிப்பதில் இருந்து இன்னும் புண் இருந்தது. மண் என் தலைமுடியையும், புருவங்களையும் என் கண்களை காகிதமாக உலர்த்தியது. ஒரு ஐக்கிய நாடுகளின் லேண்ட் குரூசர், அதன் ரேடியோ ஆண்டெனாக்களை வரம்பற்ற வானத்தில் அசைத்து, வலதுபுறத்தில் எங்களைத் தாண்டி, சாலையில் இருந்து ஒரு தூசி தூக்கியது. நான் ஜன்னலில் கடைசி விரிசலை உருட்டினேன், ஆனால் தூசுகள் வென்ட் வழியாக தொடர்ந்து வீசின. பாபூன்கள் எங்களை சாலையோரத்திலிருந்து ஆர்வத்துடன் பார்த்தார்கள்.

நாங்கள் மூன்று பேர் டபுள் கேப் பிக்கப்பின் பின் சீட்டில் நெரிசலில் அமர்ந்தோம். விரைந்து செல்லும் நைல் ஆற்றின் குறுக்கே ஒரு பாலத்தின் மீது லிரா என்ற இடத்தை நோக்கி ஓடியபோது எங்கள் வியர்வை முதுகில் வினைல் பெஞ்சில் ஒட்டிக்கொண்டது. நாஷ்வில்லி, டென்னசி, கம்பாலா உகாண்டா வழியாக, பின்னர் வடக்கே ஐந்து மணி நேரம் ஒரு தலைமுறை வன்முறை மற்றும் அச்சத்தால் குறிக்கப்பட்ட ஒரு பகுதி வழியாக முடிவில்லாத பயணம் போல உணர்ந்தவற்றின் இறுதி நீளத்தில் நாங்கள் இருந்தோம். லார்ட்ஸ் ரெசிஸ்டன்ஸ் ஆர்மி (எல்.ஆர்.ஏ) வடக்கு உகாண்டாவில் கெரில்லா போரை நடத்தத் தொடங்கி கிட்டத்தட்ட இருபது ஆண்டுகள் ஆகிறது - கிராமங்கள் மீது சோதனை, குழந்தைகளை பிடித்து பெண்கள் கற்பழித்தல்.

பிரேக்குகள். பிரேக்குகள். பிரேக்குகள்!

இராணுவ சீருடையில் ஆண்கள் முன்னோக்கி செல்லும் சாலையில் தோன்றுகிறார்கள், துப்பாக்கிகள் எங்கள் டிரக்கை நோக்கிச் சென்றன. நாங்கள் ஒரு நிறுத்தத்திற்குச் சென்றபோது, ​​ஒரு சாலிடர் ஓட்டுநரின் ஜன்னலை நெருங்கினார், மேலும் ஏ.கே .47 விமானங்களைக் கொண்ட மூன்று ஆண்கள் காரைச் சுற்றி வந்தனர். அவர்கள் கோபமடைந்தார்கள், எங்கள் டிரைவரிடம் எங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியாத ஒன்றை அவர்கள் கேட்டார்கள். அவரது பதில் அவர்களுக்கு திருப்தியற்றதாக இருந்தது. அவர் வாகனத்திலிருந்து வெளியேறும்படி அவர்கள் சைகை செய்தனர்.

'இன்று இல்லை,' எங்கள் நண்பர் வின்சென்ட் பயணிகள் இருக்கையில் இருந்து பதிலளித்தார்.

'எங்களுக்கு பார்வையாளர்கள் உள்ளனர்.'

ஜன்னலுக்குள் பார்த்தபோது, ​​ஆயுதம் ஏந்தியவர்கள் எட்வர்ட், எங்கள் உகாண்டா சகா, என் நண்பர் ஜோயல் மற்றும் நானும், இருபதுகளின் ஆரம்பத்தில் வெள்ளை அமெரிக்கர்களையும் பார்த்தோம்.

நான் எப்படி இங்கு வந்தேன் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, நினைத்தேன், ஆனால் நான் தவறு செய்தேன் என்று எனக்குத் தெரியும், அதிகரித்து வரும் குமட்டலுக்கு எதிராக நான் கண்களை மூடிக்கொண்டேன்.

மேலும் பேசுவது. கோபமாக பேச்சுவார்த்தை. நாங்கள் மீண்டும் நகரத் தொடங்குவதை உணர்ந்தேன். நான் கண்களைத் திறந்தேன், படையினர் அசைவதைக் காண நான் பின் ஜன்னலுக்கு வெளியே பார்த்தேன், எங்களைப் பார்த்து சிரித்தாள்.

'அவர்களுக்கு என்ன வேண்டும்?' நான் கேட்டேன், மீண்டும் தூசி நிறைந்த காற்றை சுவாசித்தேன்.

'ஒரு லஞ்சம்,' எட்வர்ட் கூறினார். 'அவர்கள் எங்களை போதுமான அளவு பயமுறுத்தினால், நாங்கள் அவர்களுக்கு பணம் செலுத்துவோம் என்று அவர்கள் நினைத்தார்கள்.'

'ஆனால் நாங்கள் அப்படி எதுவும் செய்ய மாட்டோம்' என்று வின்சென்ட் மேலும் கூறினார். 'அவர்கள் கோழைகள்.'

நாங்கள் தூசி மற்றும் வெப்பத்தில் தொடர்ந்தபோது, ​​இராணுவ வீரர்கள் இன்னும் சாலைகளை வரிசையாக வைத்திருக்கிறார்கள், நானும் ஒரு கோழை போல் உணர்ந்தேன்.

உள்நாட்டில் இடம்பெயர்ந்தோர் முகாமில் ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட மக்கள் வசித்து வந்த லிரா என்ற சிறிய நகரத்தை பார்வையிட ஜோயலும் நானும் அங்கு இருந்தோம். எங்கள் வளர்ந்து வரும் அமைப்பு, ரத்தம்: நீர் மிஷன், எட்வர்ட் மற்றும் வின்சென்ட்டின் நன்கு துளையிடும் நடவடிக்கைக்கு எங்களை அனுப்பியது, இதனால் அவர்கள் லிராவில் பத்து சுத்தமான நீர் கிணறுகளை ஒரு பைலட் திட்டமாக உருவாக்க முடியும். ஏற்கனவே என்ன செய்யப்பட்டுள்ளது என்பதைக் காணவும், அதிக முன்னேற்றம் தேவைப்படும் முகாம்களைப் பார்வையிடவும் இது எங்களுக்கு கிடைத்த வாய்ப்பாகும்.

நாங்கள் இறுதியாக லிராவின் புறநகர்ப் பகுதியை அடைந்தோம், அங்கு தற்காலிக தங்குமிடங்கள் சாலையின் இருபுறமும் அவசரமாக கட்டப்பட்ட குடிசைகள் மண் மற்றும் சுவர்கள், குச்சிகள் மற்றும் கூரைகளுக்கு தார் போன்றவற்றைக் கொண்டுள்ளன. நாங்கள் முகாமுக்குள் திரும்பிய உடனேயே, எங்கள் வாகனத்தை கூட்டம் சூழ்ந்தது. குழந்தைகள், கோழிகள் மற்றும் ஆடுகளின் அவசரத்திற்கு இடையில் நானும் ஜோயலும் வெளியேறினோம். ”

(ஆயிரம் கிணறுகள், xiii-xiv)

ஜெனா லீ நார்டெல்லா ரத்தத்தைத் தொடங்கினார்: ஒரு உணர்ச்சிமிக்க, இலட்சியவாத, மற்றும் அப்பாவி 21 வயது பெண்ணாக உலகைக் காப்பாற்றும் சக்தி தனக்கு இருப்பதாக நம்பிய பெண். அவரது கனவுக்காக போராடும் போராட்டத்திலிருந்து வெளிவரும் படிப்பினைகள் எளிமையான, தெளிவான, மிகவும் இழிவான, இன்னும் அறியக்கூடிய அடிப்படை உண்மைகளாகும். ஆயிரம் கிணறுகள் என்ற இந்த புத்தகத்தில், வெல்ல முடியாத ஒரு போரை லாங் டிஃபீட் என்று அழைக்கப்படும் ஒரு கருத்தை அவர் நமக்கு அறிமுகப்படுத்துகிறார், ஆனால் அதில் நாம் எப்படியும் ஈடுபட வேண்டும்.